Bhavani Bharati

ये के त्रिमूर्ति भजतैकमीशं ये चैकमूर्ति यवना मदीयाः । माताह्वये वस्तनयान्हि सर्वान् निद्रां विमुञ्चध्वमये शृणुध्वम् ॥ २४॥ ye ke trimUrti

भो भो अवन्त्यो मगधाश्च वङ्गा अङ्गाः कलिङ्गाः कुरवश्च सिन्धो । भो दाक्षिणात्याः शृणुतान्ध्रचोला वसन्ति ये पञ्चनदेषु शूराः ॥ २३॥ bho

म्लेच्छर्द्धिमेतां ज्वलनाय देहि रोषाग्निना किं न बिभेषि काल्याः । देवीं भवानीं हृदि पूजयित्वा यतस्व लक्ष्म्यै भव जन्मभूम्याः ॥ २२॥ mlechCharddhimetAM

वैश्योऽसि कश्चेह विशः समृद्ध्यै धनं किमेतद्विपणीषु सज्जम् । म्लेच्छर्द्धिरेषा कुरुषे दरिद्रां मामेव कालीं खल मातृद्रोहिन् ॥ २१॥ vaishyo.asi kashcheha vishaH

अस्त्येव लोहं निशितश्च खङ्गः क्रूरा शतघ्नी नदतीह मत्ता । कथं निरस्त्रोऽसि मृतोऽसि शेषे रक्ष स्वजातिं परहा भवार्यः ॥ २०॥ astyeva

कः क्षत्रबन्धुर्भवनेषु गूढो मद्येन कटाक्षैश्च विलासिनीनाम् । धर्मान्यशो दुर्बल विस्मृतोऽसि युध्यस्व भो वञ्चक रक्ष धर्मान् ॥ १९॥ kaH kShatrabandhurbhavaneShu gUDho

उत्तिष्ठ भो जागृहि सर्जयाग्नीन् साक्षाद्धि तेजोऽसि परस्य शौरेः । वक्षःस्थितेन सनातनेन शत्रून्हुताशनेन दहन्नटस्व ॥ १८॥ uttiShTha bho jAgR^ihi sarjayAgnIn sAkShAddhi

म्लेच्छस्य पूतश्चरणामृतेन गर्वं द्विजोऽस्मीति करोति कोऽयम् । शूद्रादनार्यतरोसि शूद्रो व्रतैः किमेतैर्नरकस्य पान्थे ॥ १७॥ mlechchhasya pUtashcharaNAmR^itena garvaM dvijo.asmIti karoti ko.ayam

क्लीवाः कियन्त्येवमसून्दिनानि धरिष्यथार्ताः प्रहृता वृथैव । हसन्त्यमित्रा अपमानराशिं क्रीणीय शान्त्या धनशोषणञ्च ॥ १६॥ klIvAH kiyantyevamasUndinAni dhariShyathArtAH prahR^itA vR^ithaiva | hasantyamitrA

दीनाः क एते घृणिनो दरिद्राः शान्तिं जघन्यां गणिकामिबान्धाः । भजन्ति भोः कापुरुषाः कुबुद्ध्य आलिङ्ग्य ये मोदथ मृत्युमेव ॥ १५॥ dInAH