Author: Sri Aurobindo

सद्योऽपि पश्यामि गिरावुदीच्यां देदीप्यमानं धवलं वपुस्ते । त्वं भ्राजसे ज्योतिरुदेषि सौम्ये प्रकाशयन्ती भुवनानि कान्त्या ॥ ५९॥ sadyo.api pashyAmi girAvudIchyAM dedIpyamAnaM

शक्तिः परा कोटिषु मानवानां संमन्युनां त्वं भवसि प्रबुद्धा । आर्यान्विपन्नानवतीर्य पासि युगे युगे युध्यस आर्यमातः ॥ ५८॥ shaktiH parA koTiShu

दयार्द्रचित्ता रुदितेन पुंसां हंसि प्रजापीडकमस्तकेषु । यो मृत्युरत्ता भुवनस्य रौद्रैः स किंकरस्ते वसति त्रिशूले ॥ ५७॥ dayArdrachittA ruditena puMsAM haMsi

आजौ यदा नृत्यसि चण्डि घोरे शृगालघुष्टे दधती त्रिशूलम् । स्पर्शेन कम्पन्त इवायुधस्य महान्ति तारानियुतानि नाके ॥ ५६॥ Ajau yadA nR^ityasi

कस्ते बलं वर्णयितुं समर्थो देवि प्रचण्डे करपल्लवेन । एकेन हि भ्रामयसे रुणत्सि विश्वं सतारार्कमनन्तवीर्ये ॥ ५५॥ kaste balaM varNayituM samartho

तुभ्यं नमो देवि विशालशक्त्यै नमामि भीमां बलिनीं कृपालुम् । त्वमेव वै तारयसीह जातीरूर्जस्वलायै नम आदिदेव्यै ॥ ५४॥ tubhyaM namo devi

ज्ञानाकरेभ्यो हि विलोचनेभ्यो हिमानि मन्दं युगसञ्चितानि । उत्सार्य देवीमथ भीमकान्तिं महाप्रतापा बलिनीमगायन् ॥ ५३॥ j~nAnAkarebhyo hi vilochanebhyo himAni mandaM yugasa~nchitAni

समाधिधीरा हिमभूतदेहा युगान्यनेकानि हिमाद्रिकूटे । ये योगिनो भारतगोप्तृरूपास्ते तुष्टुवुस्तां मुदिता महान्तः ॥ ५२॥ samAdhidhIrA himabhUtadehA yugAnyanekAni himAdrikUTe | ye yogino