उद्दिश्य भूमिं द्रुमराजिनीलां शैलान्तरालेषु महत्सु दृश्याम् ।
कारुण्यमय्याः प्रसूतः करस्ते ददासि रुद्राण्यभयं प्रजानाम् ॥ ८२॥
uddishya bhUmiM drumarAjinIlAM shailAntarAleShu mahatsu dR^ishyAm |
kAruNyamayyAH prasUtaH karaste dadAsi rudrANyabhayaM prajAnAm || 82||
82. Pointing to a land dark with trees visible in the vast spaces between the mountains, thy hand is extended, O compassionate one, O Rudrani, granting freedom from fear to the peoples.