Bhavani Bharati

दीनाः क एते घृणिनो दरिद्राः शान्तिं जघन्यां गणिकामिबान्धाः । भजन्ति भोः कापुरुषाः कुबुद्ध्य आलिङ्ग्य ये मोदथ मृत्युमेव ॥ १५॥ dInAH ka ete ghR^iNino daridrAH shAntiM jaghanyAM […]

शूराः प्रगल्भाश्च हि शात्रवाणां स्पर्धालवं सोढुममर्षणास्ते । पूजां जनन्या रिपुभिः समाप्य रेजू रणान्ते रुधिराक्तदेहाः ॥ १४॥ shUrAH pragalbhAshcha hi shAtravANAM spardhAlavaM soDhumamarShaNAste | pUjAM jananyA ripubhiH […]

ते ब्रह्मचर्येण विशुद्धवीर्या ज्ञानेन ते भीमतपोभिरार्याः । सहस्रसूर्या इव भासुरास्ते समृद्धिमत्यां शुशुभुर्धरित्र्याम् ॥ १३॥ te brahmacharyeNa vishuddhavIryA j~nAnena te bhImatapobhirAryAH | sahasrasUryA iva bhAsurAste samR^iddhimatyAM shushubhurdharitryAm […]

मातास्मि भोः पुत्रक भारतानां सनातनानां त्रिदशप्रियाणाम् । शक्तो न यान्पुत्र विधिर्विपक्षः कालोऽपि नो नाशयितुं यमो वा ॥ १२॥ mAtAsmi bhoH putraka bhAratAnAM sanAtanAnAM tridashapriyANAm | shakto […]

सिंहस्य सारावमुदीरयन्ती क्रूरस्य कुञ्जे भ्रमतो वधार्थम् । ससर्ज वाक्यानि करालमूर्तिर्यथा समुद्रस्तनितं शिलायाम् ॥ ११॥ siMhasya sArAvamudIrayantI krUrasya ku~nje bhramato vadhArtham | sasarja vAkyAni karAlamUrti- ryathA samudrastanitaM […]

भीतः समुद्विग्नमनाश्च तल्पादुत्थाय पप्रच्छ तमो नमस्यम् । का भासि नक्तं हृदये करालि कुर्वाणि किं ब्रूहि नमोऽस्तु भीमे ॥ १०॥ bhItaH samudvignamanAshcha talpA- dutthAya paprachchha tamo namasyam […]

उत्तिष्ठ देहीति पिपासुरम्बा दध्वान रात्रौ नगरे वितारे । सेयं स्तनन्ती रजनीं तमिस्रां बभौ समापूर्य मनांसि चार्या ॥ ९॥ uttiShTha dehIti pipAsurambA dadhvAna rAtrau nagare vitAre | […]

आलोलकेशैः शिखरान्निगृह्य करालदंष्ट्रैश्च विसार्य सिन्धून् । श्वासेन दुद्राव नभो विदीर्ण न्यासेन पादस्य च भूश्चकम्पे ॥ ८॥ AlolakeshaiH shikharAnnigR^ihya karAladaMShTraishcha visArya sindhUn | shvAsena dudrAva nabho vidIrNa […]

क्रूरैः क्षुधार्तैर्नयनैर्ज्वलद्भिर्विद्योतयन्तीं भुवनानि विश्वा । हुङ्काररूपेण कटुना स्वरेण विदारयन्तीं हृदयं सुराणाम् ॥ ६॥ krUraiH kShudhArtairnayanairjvaladbhi- rvidyotayantIM bhuvanAni vishvA | hu~NkArarUpeNa kaTunA svareNa vidArayantIM hR^idayaM surANAm || […]